نمایش " عشق لرزه " به کارگردانی " سهراب سلیمی" را در اجرای اول دیدم . این نمایش اثر " اریک امانوئل اشمیت " نویسنده بزرگ فرانسوی است . در این نمایش بازیگرانی چون، " پیام دهکردی "،" ناهید مسلمی" ،" افسانه ماهیان" ،" نسیم ادبی" و" بهناز جعفری " ایفای نقش می کنند و نیما علیزاده آهنگسازی این کار را به عهده داشته است .
طراحی صحنه نمایش نقطه ضعف این کار بود ... نور پردازی افتضاح ، یک نور آبی غلیظ توی چشمان تماشاچی ها از اول کار آزار دهنده بود ، دایره ی شیب دارصحنه که در همان اجرای اول دو بار باعث بر هم زدن تعادل بازیگران شد یعنی کم مونده بود یکی با سر بره تو باقالی ها !!!
اما بازی های خوب و قابل دفاع و البته نمایشنامه ی محشر اشمیت نقطه ی مثبت این کار بود . بازی روان افسانه ماهیان با آن چهره ی خاص و متفاوت خوب بود ... آننقدر نفرت و کینه و تلافی و تردید حتی عشق را خوب به نمایش گذاشت که دل لرزه گرفتم .
همیشه می خواستم یک مطلب طولانی در مورد بازی پیام دهکردی بنویسم ... ولی در گیر بودم ، اینکه بازی های خوبش همیشه با نوعی پُز بازیگری همراه است ، به رُخ کشیدن توانایی هایش ، کوبوندن استاد بودنش روی صورت تماشاچی و جالب این بود که وقتی از خیلی های دیگر سوال کردم همین احساس رو نسبت به پیام دهکردی به زبان می آوردند ... پس به این نتیجه رسیدم هنوز زود است که آن مطلب طولانی ام را شروع کنم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر