دیشب شب اجرای تکنوازی اساتید بود ... و استاد فرهنگ شریف با آن به قول خودش رویاهای بی پایان شریف مرا به آسمان ها برد ... باورت می شود قطره های اشک روی صورتم بود ! هم خشم اش معلوم بود هم غم اش و هم خنده اش ... دعا می کنم برای 120سال زندگی شان ...
خیلی زشت شد که وسط اجرای بربط استاد نریمان , جمعیت شروع به تشویق کردن چون بعد از تشویق استاد بلند شد و رفت ...
استاد هادی منتظری هم که اینقدر گوگولی بود و این طرف اون طرف ورجه وورجه کرد که نگو ... استاد کمانچه ات رو برم من ...
خودی ها را عشق است ... با فیوژن اصلا حال نکردم ...